خرنامه
دردا و حسرتا جهان شد به کام خر زد چرخ سفله، سکه ی دولت به نام خر
خر سرور ار نباشد، پس هر خر از چه روی؟ گردد همی ز روی ارادت غلام خر
افکنده است سایه، هما بر سر خران افتاده است طایر دولت بدام خر
خر بنده ی خران شده، آزادگان دهر پهلو زن است چرخ، به این احتشام خر
خرها تمام محترمند! اندرین دیار باید نمود از دل و از جان احترام خر
خرها وکیل ملت و ارکان دولتند بنگر که بر چه پایه رسیده مقام خر؟
شد دایمی ریاست خرها به ملک ها ثبت است در جریده ی عالم دوام خر
هنگامه ای به پاست به هر کنج مملکت از فتنه ی خواص پلید و عوام خر
آگاه از ت کابینه، کس نشد نبود عجب که"نیست" معین مرام خر
روزیکه جلسه ی وزرا، منعقد شود دربار چون طویله شود ز ازدحام خر
درغیبت وزیر، معاون شود کفیل گوساله ایست نایب و قایم مقام خر
یا رب "وحید ملک 2 "چرا می خورد پلو؟ گر کاه و یونجه است، به دنیا طعام خر
گفتم به یک وزیر، که من بنده توام یعنی منم ز روی ارادت غلام خر
این شعر را به نام "سپهدار3 " گفته ام تا در جهان بماند، پاینده نام خر
خر های تیز هوش، وزیران دولتند یا حبذا ز رتبه و شان و مقام خر
از آن الاغ تر وکلایند از این گروه تثبیت شد به خلق جهان احتشام خر
شخص رییس دولت ما، مظهر خر است نبود به جز خر، آری قایم مقام خر
چون نسبت وزیر به خر، ظلم بر خر است انصاف نیست، کاستن از احترام خر
گفتا سروش غیب، بگوش "امین ملک 4" زین بیشتر، زمانه نگردد به کام خر
"سردار معتمد5 " خر کی هست جرتغوز کز وی همی به ننگ شد، آلوده نام خر
امروز روز خرخری و خر سواری است فردا زمان خر کشی و انتقام خر
( جمهوری نامه میرزاده عشقی)
دولت حقه است، فغان سر مکن بشنو و باور مکن |
جان بده و مفسده شر مکن بشنو و باور مکن جان پسر، گوش به هر خر مکن بشنو و باور مکن تجربه را باز مکرر مکن . بشنو و باور مکن مملکت ما شده امن و امان . از همدان تا طبس و سیستان مشهد و تبریز و ری و اصفهان ششتر و کرمانشه و مازندران امن بود، شکوه دگر، سرمکن بشنو و باور مکن یافته اجحاف و ستم خاتمه…………………… نیست کسی را ز کسی واهمه محکمه را مسخره دیگر مکن نسخ شد آئین ستم گستری…………………… هیچ دخالت نکند لشکری شکوه سپس بر سر منبر مکن بشنو و باور مکن عصر نو، آیین تجدد بود فکر نو و صحبت نو مد بود گرچه کله های سپهبد بود اصل ندارد ز تعمد بود فکر اطاعت تو زسر در مکن بشنو و باور مکن نیت ملت چه بود: ارتجاع کهنه پرستیش محل نزاع قصد وزیران نبود: انتفاع دولتیان ده نکنند ابتیاع نیت بد، جان برادر مکن بشنو و باور مکن صحبت جمهوریت از بین رفت غصه مخور این نیت از بین رفت فرقه بی تربیت از بین رفت زمزمه عاریت از بین رفت خاطر آسوده مکدر مکن بشنو و باور مکن هست دگر موقع صلح و صفا . نیست زهم دولت و ملت جدا واهمه از توپ شنیدر مکن بشنو و باور مکن گر بشود مجلس شوری ظنین . زود ببرند سر مفسدین پر خط آهن شود ایران زمین ملک شود رشک بهشت برین تکیه تو بر عدل مظفر مکن بشنو و باور مکن تکیه دولت همه بر ملت است ملت از آن، حامی این دولت است لندن از این حادثه در حیرت است مسکو از این واقعه در زحمت است دولت حقه است، فغان سر مکن بشنو و باور مکن آنکه نکردست جوانان بگور . زر نستاندست ز مردم بزور پازده زیر چهل و یک کرور لندنیان را بنمودست بور زو طلب خویش مکرر مکن بشنو و باور مکن عصر تجدد بود و بلشویک . خلق باموال تو یکسر شریک ازپی زر کس نکند آنتریک . مقصد احرار بود نام نیک حمل تو بر مقصد دیگر مکن بشنو و باور مکن خارجه، انهار خراسان نبرد اسکله و شیله گیلان نبرد خطه بحرین به عمان نبرد آبروی ملت ایران نبرد دیده ازاین غصه دگر تر مکن بشنو و باور مکن نیمه شبها سر بیراهه راه کشته شد ار چند نفر بیگناه بود غرض راحت خلق اله . هست سفارت سخنم را گواه جان بده و مفسده شر مکن بشنو و باور مکن |
برچسب‌ها: مجلس شورا, میرزاده عشقی
درباره این سایت